die variëren van het vervoeren van beursmateriaal,
machines voor verpakkingen tot aan verhuizingen.
Daarnaast bieden we inmiddels ook opslag aan voor onze klanten. Ik zat midden in mijn kappersopleiding toen mijn
vader vroeg of ik de administratie wilde verzorgen voor
het bedrijf. Dat was eigenlijk best grappig want uit mijn beroepskeuzetest rolde toen der tijd ‘transport’.
Inmiddels werk ik nu +/- 11 jaar in het bedrijf van mijn
vader en broer. Ik heb besloten zelf ook een
chauffeursopleiding te gaan volgen. Wanneer ik mijn CE
rijbewijs heb is dat van een grote waarde voor ons alle
drie. Op deze manier kan ik namelijk bijspringen wanneer
het nodig is. Vaak vervoeren we in de weekenden beursmaterialen. Dat is best een grote logistieke klus
waarbij ik graag wil helpen.
Blijkbaar zit transport in ons DNA. Mijn opa en oma
hadden ook een transportbedrijf en hebben hun bedrijf
altijd met heel veel plezier gerund. We zijn een warm en
klein familiebedrijf. De oude eigenaar, George, komt zelfs
af en toe nog langs voor een bak koffie. We kletsen dan
bij en praten over hoe het vroeger was. Op zijn manier is
hij nog steeds betrokken bij wat ooit zijn eigen
transportbedrijf was. Dat is mooi om te zien.
Mijn leven is op dit moment best druk. Zo heb ik net een huis gekocht en ben ik nauw betrokken bij de groei van ons bedrijf. We hebben het op dit moment heel druk en het bedrijf groeit boven verwachting.
Samen met Steven en Sonja van Brünen Bedrijfsopleidingen hebben we gekeken naar mijn beschikbaarheid. Ik wil graag mijn CE rijbewijs halen maar niet ten koste van mijn spaarzame vrije tijd. Gelukkig konden we samen een manier vinden waardoor ik op een rustige manier eerst mijn theorie opleiding kan volgen en daarna kan beginnen met de praktijkopleiding. Gelukkig kan alles in mijn eigen tempo. Mijn omgeving vind het stoer dat ik deze opleiding ga volgen en zelf heb ik er enorm veel zin in.
Sonja Uiterwijk
Dat er kritiek is dat het beroep vrachtwagenchauffeur
niet geschikt zou zijn voor vrouwen begint steeds meer af
te zwakken en dat is een hele positieve ontwikkeling.
Door de modernisering van vrachtwagens en trailers is
het werk al een lange tijd niet zo zwaar en
arbeidsintensief als vroeger. Ook is zwaar tilwerk niet
meer nodig. Dit wordt vaak uit handen genomen door
een vorkheftruck.
Ook het maken van veel uren en werken op
onregelmatige tijden klopt niet altijd meer. Daarnaast is
het volledig geaccepteerd dat vrouwen kiezen voor dit
beroep. Onlangs was ik te gast op de banenbeurs van
Werkplein Twente. Brünen Professional mocht daar
uitleggen wat een C of een CE opleiding precies inhoudt.
Van een aantal vrouwen kreeg ik de opmerking ‘ach dat is
toch niets voor mij?!’ Het zou namelijk enorm zwaar en
vies werk zijn. Natuurlijk zijn er voorbeelden waarbij het
werk wel zwaar of vies is maar dit zijn extreme
voorbeelden en hierin kun je niet generaliseren. Er zijn
genoeg transportbedrijven welke lokaal opereren en hier
zijn onregelmatige tijden bijvoorbeeld niet aan de orde.
Ik ben enorm trots op Lizz en ik hoop dat ze een
voorbeeld is voor vele andere vrouwen die interesse
hebben in dit beroep of er zelfs nooit aan gedacht hebben.
Er zijn namelijk genoeg
omscholingsmogelijkheden welke ook financieel worden
ondersteund door de overheid en gemeentes. Denk
hierbij aan het Twents fonds voor Vakmanschap.
Mijn collega en ik zijn dagelijks bezig met
omscholingstrajecten en hebben daar inmiddels veel
ervaring mee. Ik hoop dat het verhaal van Lizz een aantal
aannames en overtuigingen kan weghalen bij een grote
groep mensen en wens haar enorm veel succes!
Wil je meer weten naar aanleiding van deze blog? Mail ons op info@brunenpro.nl
Meer weten over subsidiemogelijkheden? https://www.twentsfondsvoorvakmanschap.nl/